Kapliczka Św. Anny w Zwoleniu wybudowana w 1854 roku; stanęła w miejscu spalonego w 1800 roku, w wielkim pożarze miasta, kościoła pod tym samym wezwaniem. Budowa tego obiektu była spontaniczną inicjatywą grupy mieszczan proszących Opatrzność o spowodowanie wygaśnięcia grasującej w tym czasie w mieście i jego okolicach epidemii cholery. Kaplicę wybudowano z cegieł, otynkowano i pokryto gontem w ciągu jednego tygodnia. Już jesienią 1852 roku zwoleńskiemu proboszczowi przedstawiono zamiar ozdobienia jej dwoma ołtarzami: Św. Anny i Św. Rocha.
Bardzo szybko udało się uzyskać zgodę władz diecezjalnych na poświęcenie nowego obiektu sakralnego.
W 1930 roku biskup diecezji sandomierskiej wyraził zgodę na odprawianie w kaplicy Mszy Świętej cztery razy w roku, a kilkanaście miesięcy później rozszerzył swe pozwolenie na odprawianie nabożeństw w co drugą niedzielę i "w miarę potrzeb ludności". Kaplica wówczas opisywana była jako obiekt ozdobiony centralnie ołtarzem z obrazem Św. Anny a po bokach obrazami Św. Rocha i Św. Rozalii.
Bardzo szybko udało się uzyskać zgodę władz diecezjalnych na poświęcenie nowego obiektu sakralnego.
W 1930 roku biskup diecezji sandomierskiej wyraził zgodę na odprawianie w kaplicy Mszy Świętej cztery razy w roku, a kilkanaście miesięcy później rozszerzył swe pozwolenie na odprawianie nabożeństw w co drugą niedzielę i "w miarę potrzeb ludności". Kaplica wówczas opisywana była jako obiekt ozdobiony centralnie ołtarzem z obrazem Św. Anny a po bokach obrazami Św. Rocha i Św. Rozalii.
 |
| Kapliczka Św. Anny przed remontem |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz